Nehir 'le ilk kez sinemaya gittiğimizde çok tedirgindik. Acaba durur mu, sıkılır mı derken filmler birbirini izledi. Yaşasın nehir sinemayı çok sevmişti.. sanırım patlamış mısır yemeyi sinemadan da çok sevmişti :)
Sonra tiyatroya sıra geldi ve ilk tiyatro tercihimizde nehir'in en çok sevdiği masalı sahneye koyan tiyatro alkışın "pamuk prenses müzikali"ni seçtik çok da iyi ettik. Tiyatro izlerken mısır yenmiyeceğini öğrenen sevgili kızım buna rağmen tiyatroyu çok sevdi. Orda nehir yaşlarında bir sürü çocuk vardı. Hepsi de çok keyifle izledi.
Nehir' in gittiği oyun grubunda aynı yaşta bir çok arkadaşı var. Anneleriyle konuştuğumda henüz hiçbirinin bu deneyimi tatmadığını öğrendim. Denememişler çünkü çocuklarının durmayacağını düşünmüşler ama denemeden nerden bilebiliriz öyle değilmi?
3 yorum:
Canim cok komiksin. Misir olayina cok guldum.
Sinema neyse de tiyatroda sessiz kalmak zordur. Bulent bile pek sessiz duramiyor malum :) Afferin Nehir'e.
aslın da teyzesi tiyatroyu çok sevdi ama sessiz durmadı tabi ki işin en eğlenceli yanıda bu..
çocuk oyunların da sessiz durmaları gerekmiyor. Görmen lazım alkış kıyamet tempo tutyorlar ve her kafadan bir ses çıkıyor :))
Ay ne güzel.Alpin ilk tiyatro deneyimini hatırladım.şaşkındı önce,sonra alıştı,çok eğlenmiştik :)
Yorum Gönder