5 Şubat 2009 Perşembe
Gülmekten ölmek bu olsa gerek
Dün oyun oynarken nehir iki de bir eğilip çorabını çekiştiriyor, düzeltiyor sonra koşmaya devam ediyor önce naptığını anlamadım. Her zaman ki gibi çok hızlı hareket ettiği için de tam olarak göremedim .. biraz sonra yanıma geldi ben de eğilip ayağına baktım. Çorabın da küçücük bir delikten baş parmağı dışarı çıkmıştı. Öyle komik bir görüntüydü ki anlatamam o tatlı "guccük başparnak" nasılda dışarı fırlamaya çalışıyor bilemessiniz. Ben de birazcık daha deliği büyütüp başparmağı özgür bıraktım ve tabi kendimi de; karnım ağrıdı, gözümden yaş geldi, kısacası güldüm güldüm güldüm.. Kızımın ilk delik çorabı, hiç unutmayacağım..
E tabi bir sene Ege sonra da bir sene Nehir giyerse olacağı bu :))
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
8 yorum:
Ay Meltem beni de guldurdun ya.. Kizim sapsal misiniz siz!
sen olay anında orda olcaktın çok gülerdin çook
Arcayla bakıp bakıp güldük yaa...orda olsam ıssırmıştım o parmağı
ana ilkiz sen nasıl yorum yaptın :))
kız ben de ıssırdım parnanı ama çok güldüm ilkiz yaaa:))))
:))) çok güldük yaaa... Patatesler firarda:)) Bu arada bu çorap biraz renk mi değiştirmiş ne:))Kıza uydurmuşsun gibi geldi bana:)
ya sorma çamaşırsuyu vakası yine :))
"canım arkadaşım filiz" ide farketmedim sanma :))))
gıcık:)
Yorum Gönder