Cuma akşamı canım kuzenimin düğünü vardı ve ankara' ya gittik, iyi ki de.....
Ankara ya ilk geldiğimiz zamanlardı sene 1983. O zaman başladık yakınlaşmaya, başka illerde yaşarken istesende görüşemiyorsun çoğu zaman.Ama aynı ilde hatta aynı mahallede oturunca neredeyse her gününüz beraber geçiyor. Hal böyle olunca da çocukluğumuz, blu çağımız ve genç kızlığımız hep beraber geçti. Beraber büyüdük.. Şimdi etrafımdaki ilişkilere bakınca inanması güç gelsede; biz bir gün bile birbirimizi kırmadık, abudik gubudik beklentiler, kaprisler yapmadık, gereksiz alınganlıklar hiiiiiç yapmadık:) Yıllar önce annem ve halam ve şimdi de güccük olan kuzenim aynı sokaktan ev alınca yıllardır, hiç bişey değişmedi Benim İstanbul da olmama rağmen! Hala çocukluğumda ki, genç kızlığımda ki gibi. "Hadi çayı koydum gelin" " halacııım içli köfte yaparmısın çok canım istedi"
Annem yıllardır tek başına yaşayan, güçlü bi kadın olmasına rağmen, biliyorum ki halam ve kuzenlerim anneme yakın, bi telefonla koşup gelecekler. Allah hepsine uzun ömür versin ve nazarlardan korusun. Aylacımmm bi denem, eşşek gözlüm, sırma boylum, ya ne diyim kızım ben sana gelin olunurda bu kadar güzel olunurmu? bu kadar zarif olunurmu? Sürekli gülen gözlerin ışıl ışıl parlasın.. Hayat seni hiç incitmesin canım benim... seni çooook seviyorum, hani öylesine değil gerçekten sefiyooom bülüyünmü?
Az kalsın gidemiyorduk bu düğüne, defalarca aramasına rağmen bunu ona söylemedim ama sanırım içine doğdu kuzenimin bilemiyorum ama en son düğünden bi önce ki akşam aradığında "Meltem lütfen gelmeye çalış, ama size çok zor olacaksa yine de üzülme" dediğinde; tamam dedim içimden bi kez daha tamam gitmeliyiz dedim. En ufak bi sitem, sesinde en ufak bi ima yok. Ben gittim o gelmedi lafları yok, küçük olan kuzenimin düğününe gidememiştim yıllar önce bi kere laf edilmedi konusu geçmedi halamın en ufak bi iması olmadı. E ne var bunda diyeceksiniz değil mi bencede normal ama bi çok ailede böyle değil maalesef...
Düğün de, kuzenim de çok güzeldi. Allah bi yastıkta kocatsın, canım benim allah hep senin gibi iyi niyetli insanları çıkarsın karşına. Seni çok seviyorummmm..........
Hemen ertesi günü de erkenden yola çıktık. Yani cuma akşamı düğüne yetişip, cumartesi sabahta erkenden yola çıktık. Çünkü burda da yetişmem gereken bi yemek vardı:) Eşimin sevgili kuzeni dolayısıyla benimde kuzenim:) ama benim de eski arkadaşım meltoş; haftaya evleniyor ve bu cumartesi de; ben eş tarafından kuzenlerle vur patlasın çal oynasın, fasılda kına gecesi yaptık. Uzun zamandır bu kadar eğlenmemiş daha doğrusu bu kadar çok gülmemiştim. Ah meltoş aaaaah sen bi ömürsün açta börüüün görünsün bak hala gülüyorum:):)
Melteeeem canım arkadaşım bir ömür boyu mutlu olun inşallah, bi yastıkta kocayın emi?
Haftayada düğünümüz var diğer ayrıntıları da o zaman yazarım:) şimdilik hoşçakal blogcum, ankara da ki düğünün fotolarını mutlaka koyucam tabi birileri bana gönderir göndermez:(
çünkü ben şapşalı yine siyah incimi, nikonumu unutmuşum giderken:( bi süredir pek iyi değil aramız!
AAAAA unutmadan, nehir ilk kez düğün gördü ve tabiiii geline bayıldı veeeeee en önemlisi:
kızıım halay çekmeyi öğrendi puahahhaa, ama görmeniz lazım tek ayak üstünde ceylan gibi seke seke ve geriye doğru gidiyor:):):) Şimdi benim süper hafızalı canım blogcu arkadaşlarım hatırlar, yazın manisaya gitmiştik, kankamın düğününee ama nehir tüm düğünü uyuyarak geçirdiği için ankarada ki düğün ilk sayılır yani:)
not: fotolar süperdi, umarım elime geçer bugün, ben de gün içinde yayınlarım.